Opracowania podjęła się dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej Teresa Lewczak przy współpracy m.in. z hrabią Leonem Stefanem Habsburgiem, Barbarą Romer-Kukulską, prof. Antonim Barciakiem, dr Martą Tylza-Janosz, dr. Mirosławem Sikorą, red. Małgorzatą Mrowiec i wieloma innymi osobami i instytucjami, takimi jak Muzeum Regionalne im. ks. Z. Bubaka.

Pierwszy rozdział książki omawia dobra bestwińskie Habsburgów - datą początkową jest rok 1808, kiedy to ówczesny właściciel ziemski, szambelan królewski Jerzy Dobrzański z Dobrej sprzedał Bestwinę, Janowice, Kaniów Górny, Komorowice, Zabawę i Czaniec księciu Albrechtowi Kazimierzowi Sasko - Cieszyńskiemu za cenę 1 065 000 florenów monety konwencyjnej. W roku 1808 powstał Zarząd Dóbr Alodialnych a pomiędzy 1808-1813 r. Dyrekcja Dóbr w Bestwinie. W roku 1839 Bestwina przeszła pod Zarząd Dyrekcji Dóbr Żywieckich. Rozdział wymienia nazwiska kolejnych właścicieli dóbr z rodu Habsburgów oraz odnotowuje dane dzierżawców.

Kolejno książka traktuje o historii Zamku do roku 1945. Budowę późnoklasycystycznego dworu rozpoczęto w r. 1824 i zakończono dwa lata później. Warto nadmienić, iż już w 1815 r. istniał projekt tzw. dworu wiejskiego w Bestwinie, wykonany przez Floriana Jilga, głównego architekta miasta Cieszyna. Szczegółowo omówiono budynek pod względem architektonicznym, nie zapominając o jego otoczeniu - ogrodzie warzywnym, zabudowaniach folwarcznych, gruntach ornych i parku z dębami szypułkowymi.

"Mieszkańcy zamku bestwińskiego" oraz "Życie na zamku" są rozdziałami w znacznej mierze skupiającym się na osobie i rodzinie Arcyksięcia Leona Karola Marii Cyryla Metodego Habsburg - Lotaryńskiego mieszkającego tutaj od roku 1933. Dowiadujemy się, jak wychowywane były dzieci arc. Leona Karola i Marii Klotyldy Montjoye de la Roche. Interesująco przedstawia się ówczesny rozkład pokoi mieszkalnych wraz z porównaniem do dzisiejszego rozplanowania Urzędu Gminy. Nie zapomniano o życiu służby rekrutującej się spośród mieszkańców Bestwiny. Wspomnienia świadków dają wyobrażenie o codziennym życiu arystokratów - życie to wbrew pozorom nie opływało w zbytki, cechowało się racjonalnym podejściem do domowych wydatków.

Końcowe rozważania dotyczą lat wojny i okupacji. Zamek po wyjeździe Habsburgów przechodził różne koleje losu, został upaństwowiony, mieściły się w nim Ośrodek Zdrowia, przedszkole, Gminny Ośrodek Kultury, biblioteka i mieszkania prywatne. Od roku 1998 pałac jest siedzibą wyłącznie Urzędu Gminy Bestwina, spełnia również rolę reprezentacyjną. Pod pomnikiem "Tym, co życie oddali Polsce" odbywają się uroczystości patriotyczne a przed frontonem celebrowano Dożynki i Boże Ciało. W roku 2015 budowla była świadkiem happeningu z okazji 25 - lecia samorządności. Rok wcześniej zwiedzali ją potomkowie Habsburgów mieszkający w Austrii.

Wielką siłą publikacji są pozyskane z różnorakich źródeł fotografie, częstokroć niepublikowane. Ujrzały światło dzienne dzięki pomocy życzliwych osób: samych Habsburgów, rodzin Karcz, Ślosarczyk, Stanclik. Korzystano z archiwum "Magazynu Gminnego", Narodowego Archiwum Cyfrowego, zasobów prasowych czy też internetowych. Autorka składa podziękowania wszystkim, dzięki którym wydanie tej wyjątkowej książki mogło dojść do skutku. Zainteresowani mogą pytać o tę pozycję w siedzibie Gminnej Biblioteki Publicznej w Bestwinie.